پرده یک: طبقه اول
تا کی
رنگ همه ی این روز ها را
مدیون این جعبه مدادرنگی شش رنگ باشم
که از دریای کاغذی صید کرده ام...
تا کی...
**********************
پرده دو: طبقه دو
مثل وقتی که
بعد از یک سال
در را که باز می کنی
خانه خالی است...
گرد است و خاک...
مثل وقتی که
زیر سینک ظرفشویی نشسته ای...
و به بشقاب های نشُسته فکر می کنی...
که چرا نشسته اند؟
چون اصلا نیستند که شسته شوند...
***********************
پرده سه: طبقه سه
باران
دشمن ما گیاهان است
که در این خاک سُست
روییده ایم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر