شوما سرلوحه می دونی چیه؟ اون خط خوش استاده، که هی باس از روش بنویسی، هی بنویسی، هی بنویسی. اصن کاغذ بذاری روش کپی کنی. هی کپی کنی، هی کپی کنی. هی کپی کنی. تا دستت راه بیفته. تا بفمی! بله! تا بفمی...
همین آقام، آقا رضا رضایی، یه روز یه چیز نوشت واسه ما، سعی مون اینه سرلوحه زندگی مون باشه...
میفرمان:
چو در دام غمی افتی
پر و بال آنقدر میزن
که باشد طاقت پرواز
اگر،
روزی رها گردی...
همین آقام، آقا رضا رضایی، یه روز یه چیز نوشت واسه ما، سعی مون اینه سرلوحه زندگی مون باشه...
میفرمان:
چو در دام غمی افتی
پر و بال آنقدر میزن
که باشد طاقت پرواز
اگر،
روزی رها گردی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر